Sana bu günkü buluşmamıza niye gelemediğimi tüm açıklığıyla anlatıyorum:
Sabah ilk işim olan kahvaltıya oturdum... Yumurtamı soyarken (hiç sevmem ve beceremediğimden uzun sürer.) günlük planımı yapmaya başladım... Tüm yapmam gereken traş olup, dişimi fırçalayıp, giyinmekti... Sonrada buluşacağımız sahile gelmek...
Giyinmek çok zor değil dedim kendi kendime... Önce çorabı giyeceksin, pijamayı çıkaracaksın... Mavi Gömleği giyecek, sonrada pantolunu çekeceksin ayaklarına... Kazağı da en son giydin mi olay bitti...
Banyoya gittim sonra...Kahvaltı sofrasında yaptığım planı hatırlamaya çalıştım... Dişimi fırçalayıp traş mı olacaktım, yoksa tıraş olup dişimi mi fırçalayacaktım?
Belki yüz kez elim diş macunu ile traş köpüğü arasında gitti geldi...
''Aman başla bir yerden'' dediğimde, içimden bir ses, ''insan kendi yaptığı plana sadık kalmalı'' diye bağırıyordu...
Diş macununu sıktığım fırçayı kaç kez temizledim, fırçaya sıktığım köpüğü kaç kez suya tuttum bilmiyorum...
Hangisini önce yapacağımı bir türlü hatırlamadım...
Kan ter içinde kalmıştım banyoda... Bari duş alayım dedim...
Evdekilerin uyarılarıyla banyodan çıktığımda anladım ki, üç saat orada kalmışım...
