Hayatımız Tiyatro oldu son yıllarda... Fakat bu Tiyatro, bildiğimiz, edebiyat kitaplarında anlatılan Tiyatro değil... Hani sizi olayların içine çekip kahramanlarla bütünleştirip arındıran ve de düşündürten...
Gerçek Tiyatro ve Tiyatrocular yurdum insanını sıkar, bunaltır...
''Gerçek kişiliğinize dönün, yaşamınızı doğru dillendirin'' diyen Gerçek Tiyatronun yaptığı, küfür olarak algılanır...
Oysa bizim günlük hayatlarımız, aşklarımız, sohbetlerimiz, arkadaşlıklarımız Tiyatro oldu...
Dış politikamız, iç politikamız, seçimlerimiz, propagandalarımız Tiyatro oldu...
Tiyatro bizim halkımızın kafasında biraz illüzyon kavramı ile sarmalanmıştır... Gerçeklikten çok illüzyonla birçok gerçeklik yaratılıp insanları etkilemektir... Eğlendirmektir, oyalamaktır... Sonuçta Kandırmaktır...
Tiyatro ve Tiyatroculuğumuzu kısaca şöyle özetleyelim: Günlük yaşamı, duygularımızı, siyasi tercihlerimizi ve gelecekle ilgili düşlerimizi hep başkalarına göstermek, başkalarını etkilemek üzerine kurgular ve gerçekleştiririz...
Yaşam koşulları yurdum insanını her an, rol yapmaya zorlayınca, yaşamlarımız Tiyatro ve herkes Tiyatrocu olmuştur...
Elbet bu durum bizlere ve başkalarına hayatımızda sık sık kazalar yaptırır...
Cumhurbaşkanı, Başbakan, Devlet, Sistem ve siyasiler sık sık kandırılır... Eşler birbirini yıllar sonra tanır... Aşıklar birbirini aldatır... En çok dost kazığı yenir...
İşte biz bu Tiyatronun Meftunuyuz... Gece gündüz herkes ama herkes ertesi gün oynanacak tiyatroları bekliyor... Kendimizde ertesi gün işte, evde, sosyal hayatta, tatilde ve aşkta oynayacağımız tiyatroları hazırlamaya çalışıyoruz...
Dünya Tiyatro Gününüzü Kutluyorum...
