Kendimle dertleşeyim biraz dedim. Hawking üzerinden olsun da bu dertleşme soyuttan somuta insin... Çevremde epey okumuş yazmış, kafası çalışan insan var... Onlarla Hawking'i konuşmak istedikçe duvara tosluyorum. Hemen hemen herkes Hawking'i tanıyor, biliyor...
Fakat derinlemesine bildikleri tek şey O'nun Engelli oluşu... Ve Çok ama çok DERİN şeylerle uğraştığı... Haklı galiba çevremdeki insanlar... Bilinmesi uzmanlık ötesi bilgiler gerektiren konularda düşünce söylemek bile başlı başına bir dert...
Fakat hastalığından sonra yaşama küsmeyip, tutunması konusunda kafalarda sonsuz bir saygı kazanmış... Bana kalırsa bu saygı her toplumda var olan engelli fobisini yenmesine duyulan saygı... Çünkü insanların engelli fobisinin temelinde, ilkel toplumlardan beri süregelen bedensel eksikliğin, zayıflığın insanı ölüme, rezil olmaya ittiği düşüncesidir...
Toplumdaki engelli fobisini, sonradan engelli kalan birinin, kendisine yöneltmesi, gerçekten çok zor bir durumdur... İnsan kendisini kısıtlayan şeyleri bırakıp, kafasındaki normal/A-normal kimlikle savaşa başlar...
Hawking sanırım bu savaşı kazandı... Kazanmanın yanı sıra bu durumu AVANTAJA çevirmiş olabilir diye düşünüyorum...
Bugün binlerce makaledeki ''Tekerlekli Sandalyeye Mahkûm oldu'' klişesi dışına çıkabilirsek eğer, Engelliliğin bir çok konuda insanlara Avantaj olabileceğini düşünmeye başladım...
Nasıl mı? Günlük beklentilerden kurtulmak mesela... Mesela gündelik sorunlardan kurtulmak... Mesela günlük moda davranışlardan kurtulup, yoğunlaşabilmek...
Bence mutlaka bir bağı var... Aman haaa engelliliği kutsadığım filan sanılmasın... Ama mutlaka avantaja dönüşebilir bu durum...
